Tlenek niklu(III), Ni
2O
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, zawierający nikiel na III stopniu utlenienia. Według XIX-wiecznej procedury opisanej przez Henry’ego Motta, powstaje podczas kalcynowania azotanu niklu(II) w umiarkowanej temperaturze[3]. Tworzy czarnoszare kryształy nierozpuszczalne w wodzie, które można roztworzyć w gorących kwasach[1]. Podczas prażenia rozkłada się do tlenku niklu(II) i tlenu[3].
W rzeczywistości jego istnienie w formie bezwodnego tlenku o składzie stechiometrycznym Ni
2O
3 jest wątpliwe. W wyniku utleniania soli niklu(II) wytrąca się tlenek uwodniony, Ni
2O
3·H
2O, czyli Ni(O)OH[4][5].
- ↑ a b c d e Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie CRC97
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie GESTIS
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Mott
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Ullmann
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Bielanski
BŁĄD PRZYPISÓW